Płocki Klub Fantastyki Elgalh'ai

Grabarz

Zachęcam do ulepszenia postaci. Fajnie będzie, jeśli zrobimy to publicznie. Proponuje, żebyście przemyśleli i zapisali tutaj odpowiedzi na pytania. Jak nie chcecie to nie musicie.

1. Co dla waszej postaci jest ważne w życiu? Przygoda? Majątek? Potęga? Wiedza? Przyjaciele?

2. Jak wasza postać radzi sobie z walką? Gdzie się uczyła, co umie, czy się boi śmierci?

3. Jaki stosunek ma wasza postać do działań Chaosu w Starym Świecie? Jest świadoma? Nic nie wie? Boi się? Interesuje się tym? Walczy?

4. Najgorsze wspomnienie z życia waszej postaci?

5. Magia. Ile tej sztuki widzieli na oczy? Co sądzą? Boją się? Czy jakaś wiedźma zrobiła im kiedyś krzywdę?

Te historie, które gdzieś tam kiedyś wam wklejałem, i te pytania traktujcie wielce luźno. Stwórzcie charakter!

Mateusz K

Trochę zmodernizowałem moją historię postaci. Mam nadzieję Was nie zanudzić. Jakby coś, to piszcie i komentujcie Wink

Grunewald Gramphi:

Jak każdy poczciwy krasnolud starszej daty, Grunewald urodził się w Górach Krańca Świata, w prostej rodzinie, bardzo oddanej sprawom twierdzy, w której mieszkała. Ojciec, który zwał się Frerin, przez wiele lat pracował jako najemnik i poszukiwacz przygód z dala od domu. Fakt ten skrzętnie ukrywano przed młodym Grunwaldem, ponieważ jego mama – Gertruda, nie pochwalała wybryków ojca. Mówiono mu, że pracuje on w kopalni po drugiej stronie gór i jednocześnie matka wymyślała różne wymówki, dlaczego nie jechać odwiedzić ojca. A to nagle jakaś nie cierpiąca zwłoki sprawa, albo choroba, albo inne rzeczy. Grunwald jednak był posłuszny matce i nie naciskał. Posłała go do szkoły inżynierskiej, ażeby stał się statecznym krasnoludem, jakim nigdy nie był jej mąż. Jednak Grunewald poszukiwanie przygód miał we krwi i ciągle wybiegał myślami poza twierdzę i góry. Nie mniej uczył się pilnie, nie chciał sprawić matce zawodu. I tak miała sporo na głowie.

Grunwald znalazł inne krasnoludy o podobnych marzeniach do niego – żeby wyruszyć na wielką wyprawę. Razem przez lata ćwiczyli walkę, było to dla nich odskocznia od codzienności a także dzięki temu mieli poczucie, że jakoś jednak się przygotowują do podróży. Prali się po mordach i na sucho ćwiczyli walkę toporem. Pewnego dnia los się do nich uśmiechnął – do twierdzy przybył strudzony wojak. Młode Krasnoludy zaoferowały mu wikt i dobry nocleg w zamian za udzielenia im lekcji prawdziwej walki. Przybysz zgodził się. Po kilku miesiącach opuścił góry, lecz co zostało w głowach i ramionach krasnoludów, to zostało.

W tym samym czasie Grunwald zdobył dyplom i nawet miał pewne osiągnięcia w tej dziedzinie, lecz coraz bardziej przytłaczał go mały świat twierdzy. Projektował szyby i wyciągarki ale czuł się nieswojo i ciągle chodził zasępiony. Bał się jednak spełnić swoich marzeń, ponieważ trzymały go tu obowiązki i praca. Nie chciał zawieść matki.
Pewnego dnia do domu niespodziewanie przybył ojciec. W rodzinie wybuchła nieziemska awantura, kiedy Grunwald dowiedział się jaka jest prawda. Postanowił wyruszać jak najprędzej. Kiedy nastroje trochę ostygły, rodzice przeprosili Grunwalda i dali mu błogosławieństwo na wyprawę. Ojciec wręczył synowi swój topór. Podobno niejeden kark spadł pod jego uderzeniem.

W wieku 48 lat Grunwald wraz z dwoma przyjaciółmi wyruszył na poszukiwanie przygód. Razem przeżyli wiele przygód, lecz jedna zakończyła się tragicznie. Przez przypadek trafili na potyczkę imperialnych z orkami. Szkolenie odebrane od tajemniczego wojaka bardzo się przydało, lecz kompanom Grunewalda zabrakło szczęścia – zginęli pod ciosami zielonych. Krasnolud pomścił przyjaciół, co przyniosło mu lekkie ukojenie. Nie rozpaczał jednak, ponieważ umarli tak, jak sobie tego życzyli – w walce. Śmierć to nic złego. Naturalna kolej rzeczy i trzeba się z tym pogodzić.

Potem to już różnie bywało. Trzeba było zarabiać na chleb, więc zatrudniał się albo jako najemnik, albo jako ochrona, a nawet jako windykator długów, jak już głód bardzo przymusił. Przeżył wiele przygód, między innymi tą, którą zapamiętał jaką najgorszą, jaką dotychczas odniósł. Otóż kiedyś po pewnej pijatyce w karczmie obudził się rano w łóżku z najgrubszą i najpaskudniejszą babą (ludzką!) jaką kiedykolwiek widział. Oczywiście nic nie pamiętał, ale fakty mówiły same za siebie. Moralniaka miał przez kolejne dwa tygodnie.

Każdy poszukiwacz przygód ma jakąś tajemnicę i Grunwald nie jest wyjątkiem. Otóż krasnolud nigdy nie podróżuje sam – zawsze ma w plecaku pluszowego misia o imieniu Herbert. Uszyła mu go matka, kiedy był jeszcze mały. Istnienie pluszaka trzyma w tajemnicy, ponieważ to nie honor dla takiego podróżnika posiadać i opiekować się maskotką. Pewnego dnia jeden nierozważny człowiek, kiedy poznał tajemnicę Grunwalda, zaczął się śmiać z Herberta. Jak się później okazało, człowiek bez rąk więcej szlocha niż się śmieje.

Grunwald o Chaosie wie niewiele. Sporo słyszał od innych podróżnych w karczmach i raz spotkał mutantów w lesie, kiedy to ochraniał jeden transport. Raczej uważa ich za pokręcone stworzenia pokrzywdzone przez los, a nie jako krwiożercze potwory, które trzeba tępić i wsadzać do obozów zagłady. Nie mnie brzydzi się nimi.

Grunwald jako osoba rodzinna bardzo ceni sobie lojalność i opiekę nad przyjaciółmi. Ponadto wykazuje słabość do muzyki, jako, że sam nie potrafi zagrać ani nutki. Za każdym razem, kiedy spotkał jakiegoś barda, słuchał go z wielkim zaangażowaniem. Co do magii, to Grunwald jej nie widział na własne oczy, lecz poznał kilku magików a każdy z nich się szarogęsił i zadzierał nosa. To wystarczyło, żeby zniechęcić do magii. Krasnolud uważa tego typu zabawy za niebezpieczne i chyba tylko głupcy mogliby się zajmować tak pokręconą dziedziną. Topór jest o wiele pewniejszy.

Grabarz

w nagrodę, za taki zaczepisty upgrade postaci, wymyśl sobie jakiś małopotężny magiczny przedmiot, który posiadasz (niestety nie ma PDkow, a nic ciekawszego mi do glowy nie przyszlo). Proponuje coś z jakąś runą. Wymyśl też skąd to masz, bo to istotne zawsze. Oczywicie jak chcesz Smile

Caspius

To teraz obiecany przezemnie upgrade, moze troche przydlugi ale taka mnie wena naszla Razz

Grabarz

Git

. W nagrode masz wsrod rzeczy 8 porcji rozmaitych ziol ktore kiedys gdzies kupiles, sredniorzadkich nawet. Powymyslaj co moga robic i daj znac.

Mateusz K

Jakoś nie mam pomysłu na jakiś małopotężny artefakt, ale wpadłem na takie coś: po tym incydencie z grubą babą znajomy paser dał Grunewaldowi pewien amulet. Nazwał go "Amuletem trzeźwości". Mówił, że kiedy będzie chlać mając go na szyi, to właściciel zawsze będzie zachowywać trzeźwość umysłu. No więc amulet został wypróbowany. Mimo, że krasnolud przepił każdego w karczmie, to ani razu nie stracił kontaktu z rzeczywistością. Czuł przyjemne szumienie w głowie, seplenił się, podłoga uciekała spod nóg, ale zawsze wiedział dokładnie gdzie jest, głupie pomysły nie przychodziły mu do głowy i w ogóle na umyśle czuł się jakby był trzeźwy. To było niesamowite przeżycie, ponieważ jeszcze nigdy w życiu tyle nie wypił. Następnego dnia co prawda rzygał jak kot, ale i tak był pod wielkim wrażeniem małego amuletu.

Grabarz

Moze byc

Dragon_Warrior

mi się duzo przyjemniej pisze detale dotyczące postaci w takcie niż oddzielnie ;p