Płocki Klub Fantastyki Elgalh'ai

Dragon_Warrior

[link widoczny dla zalogowanych] jeszcze inny tutorial .. fajny motyw z faktura skóry ;d

Mateusz K

[link widoczny dla zalogowanych] He he Wink

Taka ciekawostka. Avatar dostał w magazynie "Film" 5/6. Ale sama recenzja była bardzo słabo napisana...

fearon

opublikowano cały scenariusz avatara:
[link widoczny dla zalogowanych]

Mateusz K

Kolejna ciekawostka. Istnieją ludzie, którym Avatar się nie podobał, dlatego, że miał zbyt skomplikowaną fabułę. Jedna moja koleżanka mówi, że nie zrozumiała fabuły. Można? Można.

JOJO

polak potrafi... xD

Ninaziz

http://www.youtube.com/watch?v=2zaJdq0VUtk
Coś dla odważnych, prawdziwych fanów Razz

Dragon_Warrior

cholera naprawdę dawno recenzji nie pisałem ... z wprawy sie wychodzi ...

4 godziny roboty i 4 z 7 punktów dopiero ... wychodzi na to że jutro jeszcze na 3 usiądę i będzie można wrzucać...
tylko aż się boję o wszelkiej maści błędy bo w notatniku piszę jako że Office'a w Poznaniu zostawiłem ...

Ninaziz

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

więcej kontrowersji, więcej kasy Wink

fearon

prosto z joe monstera:
http://www.youtube.com/watch?v=UdIIqoDakHU

Mateusz K

Monster nie odpuści widzę Razz

Ale szczerze, to chyba wolę Avatara Razz

. Raz na jakiś czas są tworzone przeróbki, które podobają mi się bardziej od oryginału. (w piosenkach częściej niż w filmach)

Ale sam trailer bardzo fajnie zrobiony.

Tyle kontrowersji o jeden film. I dzięki temu w miesiąc Cameron zarobił 1,2 mld zielonych Razz

EDIT bo nie chce mi się pisać kolejnego posta:
Ale ogólnie to już zaczynają mnie powoli denerwować te całe kontrowersje wokół tego filmu. Zarówno skrajnie zachwyceni jak i ci co to we wszystkim dopatrują się skazy są nad wyraz denerwujący. Dobrze byłoby odpocząć od tego wszystkiego, żeby tym bardziej się cieszyć jak wyjdzie na dvd Wink

. No cóż, nie pozostaje mi nic innego jak odciąć się od tego wszystkiego i czytywać tylko nasze forum Razz

. No i się uczyć do sesji...
I wniosek na koniec: nawet jakby na seansie robili lachę, to i tak wszystkim by nie dogodziło...

Dragon_Warrior

Ktulu - teraz to szczerze mówiąc nie sposób coś nakręcić żeby nikogo nie obrazić ;p

Mateusz K

Ej, teraz mnie tak naszło. Czemu Watykan nie potępił Zmierzchu? Razz

Przecie to fascynacja wampirami, zabobonami i magią! Zuo, mhrok i szatan! Wink

fearon

Oj tam...
Ja czekam, aż mi kiedyś Watykan potępi Mejking ofa za to, że przerabia mózg na masło czosnkowe. Razz

Dragon_Warrior

1) The Dragon
Wiele jest momentów przełomowych dla historii kina, lecz dwa z nich zdają się być kluczowe dla zaistnienia Avatara. Pierwszym i bardziej oczywistym, jednakże znacznie mniej istotnym był Jurassic Park z 1993 roku. Dokładniej zaś przedstawione w nim stworzenia, sprawiające wrażenie żywych i prawdziwych. "Zaawansowane" efekty komputerowe miał już wcześniej choćby i Terminator 2 samego Camerona, jednak w tym konkretnie przypadku cechami wymaganymi jest wiarygodne przedstawienie istoty żywej i wiarygodnej w swojej egzystencji. Drugim i ostatnim krokiem milowym w naszej historii był Dragon Heart z 1996. Opowieść ta korzystała niemal z tych samych cudów techniki co poprzednia produkcja, jednak wykorzystała je w zupełnie innym celu. Tętniące życiem dinozaury były bowiem, abstrahując od samej historii, zwyczajnie odtwórcze. Dopiero Ostatni Smok wykorzystał nadarzającą się możliwość tworzenia, do prawdziwie kreacyjnych celów. Wtedy właśnie powstało coś, nie mające nigdy wcześniej prawa bytu. Co prawda można by tutaj przeforsować tezę, że Avatar jako pierwszy przedstawił wizję pełną, wiarygodną i zamknięta w obrębie całej planety. Jednak obiektywnie rzecz biorąc próbowano już tego wiele razy, choćby i w starych poczciwych Gwiezdnych Wojnach, kwestia jedynie w tym, kiedy owe obrazy przekroczyły tę magiczną granicę.

2) Not in Kanzas
Fabuła Avatara zaczyna się, zgodnie z konwencją, podróżą do wnętrza króliczej nory. Ukazanie realnego przejścia pomiędzy światami jest tym, co Science Fiction potrafi robić naprawdę monumentalnie. Początkowe migawki Stacji kosmicznej, promu oraz samego przebudzenia z hibernacji pomagają wczuć się w wizję naprawdę szybko i skutecznie.
Pandora już od pierwszych chwil wita obcością, dziką i nową. Wizję znakomicie dopełnia kontrastujący i jednocześnie znajomy, pomimo całego postępu technologicznego, design ludzkich maszyn i zabudowań.
Przedstawione w Avatarze stworzenia całkiem umiejętnie balansują na granicy wiarygodności. Z jednej strony naszpikowane dodatkowymi kończynami i wyrostkami jak żywo przypominają fanowskie kreacje z gry Spoore, mogące przyprawić poczucie estetyki o zawroty głowy, z drugiej jednak realizują założenie zupełnej odmienności od znanych nam standardów całkiem konsekwentnie. Potwierdzeniem usystematyzowania wizji Pandory niech będzie bardzo przyjemnie brzmiący język, którym posługują się Na'vi czy nawet odpowiednio akcentowane i przetwarzane anglojęzyczne zwroty wymawiane w specyficzny dla naturalnych mieszkańców planety sposób. Zwłaszcza ta ostatnia kwestia pozwala wynagrodzić nawet minimalną znajomość angielskiego jeszcze większą spójnością wizji.

3) Midgaard
Bezsprzecznie najbardziej sporna kwestią Avatara jest fabuła. Z jednej strony dostajemy historię wciągającą, ładną i nade wszystko przyjemną. Z drugiej zaś po wyjściu z kina mamy nieodparte wrażenie, że widzieliśmy już tą opowieść kilkukrotnie a samo zakończenie było niezwykle przewidywalne. Nie sposób zaprzeczyć zarzutom porównującym dzieło Camerona do Pocahontas. Problem jedynie w tym, że jest to bardziej konwencja niż odświeżona wersja. Zbliżona forma towarzyszy nam w końcu od wieków jeśli nie tysiącleci. Artyści kolejnych epok wyznaczali wręcz standardy jakimi determinowana jest obecnie twórczość danego okresu czy typu dzieła. Nie chcąc jednak odwracać kota ogonem i zrzucać winy rezysera na monotonię literatury romantyzmu.
Cameron postawił zwyczajnie na historię prostą i pewną. Samo porównanie z Pocahontas jest jednak głównie winą grafik reklamowych być może niefortunnie, nie wykluczam jednak, że całkiem zamierzenie (o czym potem) podkreślających relacje między Jakem a Neytiri . Gwarantuję, że gdyby odrobinę zmienić koncepcję ukazanych w materiałach reklamowych ujęć film byłby określany kopią Tańczącego z Wilkami czy choćby dużo późniejszego Ostatniego Samuraja, z którymi to Avatar ma jak sądzę dużo więcej wspólnego.
Jeśli jednak fabuła jest tylko schematem pewnej konwencji, to skupić należy się nie tylko na jej określeniu, lecz także na poziomie i sposobie jej powielenia. Dopiero tutaj bowiem da się odnaleźć pozytywy a może nawet i cały geniusz scenariusza.
Avatar stara się być prosty i przystępny jak to tylko możliwe. Jeden główny wątek, jeden bohater pierwszoplanowy splecieni razem w zaledwie trzymiesięcznej, lecz jakże barwnej historii. Bardzo dobrze wkomponowanym i dość rzadkim w filmach elementem są trzy wymienne sposoby narracji. Prócz klasycznej dla filmów trzecioosobowej dostajemy także dwie pierwszoosobowe. Jedną, pozostająca w sferze przemyśleń bohatera, przedstawianą tak za pomocą jego pamiętników jak i wewnętrznego głosu oraz drugą ukazującą niemymi zbliżeniami krótkie urywki tego, co przedstawione w tradycyjny sposób traciło by swój wydźwięk.
Dzięki tak rozszczepionej narracji i dopasowanymi do niej nieograniczonymi efektami specjalnymi uwierzyłem, że dobra ekranizacja była by możliwa nie tylko w przypadku prostych historii ale i złożonych powieści takich jak Pan Lodowego Ogrodu. Problem jedynie w tym, że zapowiadany jako zbawca opustoszałych w dobie internetu i czterdziestocalowych telewizorów kin, Avatar nie mógł być produkcją niszową, przeznaczoną dla entuzjastów z wyższym wykształceniem. Musiał być jednocześnie kinem epickim ale i familijnym z wyraźnie zaznaczonym akcentem romantycznym. Przede wszystkim nie mógł jednak nudzić, nawet przez krótką chwilę.

4) War never changes
Akcja w Avatarze rozłożona jest bardzo umiejętnie i całkiem pomysłowo. Jedynie pierwsze trzydzieści minut wprowadza widza w wykreowany świat nieco pasywnie. Dalej jest już naprawdę ciekawie. Co jednak bardzo istotne scenariusz nie funduje w ramach rozrywki równie ciągłych co bezsensownych strzelanin czy pościgów. Akcja opiera się tutaj w dużej mierze na stopniowym ukazywaniu kolejnych tajemnic Pandory oraz jej mieszkańców. Zestawienie z wymienianymi wcześniej filmami z tej samej konwencji wypada więc o tyle dobrze, że widz autentycznie może dzielić z bohaterem radość odkrywania wszystkiego co przygotowali twórcy.
Oczywiście skłamałbym pisząc, że Avatar zupełnie pozbawiony jest standardowych dla kina akcji schematów. Walka o przetrwanie jest tutaj bowiem ukazana na wiele utartych sposobów, jednak nie nuży i ma w sobie pewniej dziki powiew świeżości.
Dodatkowym atutem jest bardzo płynne traktowanie wyzwań. W przeciwieństwie bowiem do dość archetypowych postaci, zagrożenia jakim stawia czoła Jake są bardzo zmienne i zataczają koło pełne wielu odcieni szarości.

5) The Vision
Strona wizualna Avatara prezentuje się naprawdę świetnie. O dziwo jednak, mimo iż grafika komputerowa jest tutaj główną siłą napędową, to nie sposób narzekać na jej nachalność. Przesyt jak widać zachodzi tylko wtedy gdy na ekranie mamy czysty teledysk pełen eksplozji, krwawą papkę i walące się miasta. W przypadku Pandory sprawa ma się niemal zupełnie odwrotnie. Efekty specjalne służą pokazaniu tak spokojnych, monumentalnych jak i pięknych (w znaczeniu wizualnej estetyki) scen. Dlatego też nawet gdy akcja przyspiesza, nie ma tego irytującego wrażenia, że o tu właśnie zaczyna się zupełnie inne ujecie przygotowane specjalnie pod widowiskowe sceny. Avatar jest widowiskowy przez cały czas, nawet wtedy gdy nie dzieje się nic specjalni istotnego. Mniej więcej na tej samej zasadzie działało wiele scen w Władcy Pierścieni. Góry, doliny czy lasy, wszystko to płynnie zlewa się z główną akcją i tym, co w innym przypadku byłoby uważane za wyróżniające się z tła efekty specjalne. Świetnym przykładem jest tutaj choćby scena gdzie rój banshee leci ponad rozbijającymi się o brzeg olbrzymimi falami. Monumentalny nastrój podkreślają zaś przede wszystkim sami Na'Vi.
Stworzona specjalnie na potrzeby produkcji obca i humanoidalna rasa jest mimo wszystko bardzo zbliżona do ludzi. Problemem było tutaj oddanie znaczniej odmienności, oraz jednoczesne wzbudzenie sympatii widzów. Początkowe projekty przewidywały nieco większą oryginalność ale podnoszenie ryzyka w tak drogiej superprodukcji nie było jak sadze mile widziane. Z tego właśnie powodu Na'vi wyglądają koniec końców jak połączenie Kota z Elfem (opcjonalnie Protossa) . Połączenie jest o tyle trafne, że w znacznym stopniu oddaje nie tylko wygląd ale i charakter rasy. Sam zaś stalowo-niebieski kolor dodaje im powagi i godności, w końcu nie bez powodu błękitna krew przypisywana jest tylko członkom rodzin królewskich. Ostatnim lecz mającym największe znaczenie dla całej monumentalnej wizji elementem jest wzrost obcych. Trzy metrowe humanoidy przewyższają ludzi nie tylko wzrostem lecz także siłą i wytrzymałością. Dodaje to do filmu charakterystyczny dla czystego fantasy element dzikiej i niebezpiecznej lecz jednak utopii jaką zdaje się być Pandora.
Bardzo pozytywnym elementem całej wizji wydaje się też jej zamkniętość. Mimo olbrzymiego bogactwa nie ma tutaj elementów niepraktycznych (nie licząc kilku scen, które mam nadzieję znajdą rozwinięcie w wersji reżyserskiej) i niepotrzebnych. Niemal każde pokazane bliżej stworzenie ma swoje pięć minut, zaś każda przekazana informacja pozwala wyjaśnić późniejsze zdarzenia. Konstrukcja jest pełna do tego stopnia, że mimo pokaźniej mnogości stworzeń zamieszkujących Pandorę, aż trudno odnaleźć takie, które przewinęło się przed kadrem jedynie przypadkiem. Efekt finalny jest w końcu taki, że po filmie zdajemy się znać Pandorę lepiej niż naszą ziemską Dżunglę Amazońską. Z samymi Na'vi na szczęście nie ma tego problemu, gdyż już od samego początku przedstawiani są jako ludzcy i kolejne odkrywane podobieństwa nie przeszkadzają, zaś różnice zdają się wręcz dziwić.

6) Earth
Tym co łączy świat Pandory z naszą rodzimą planetą są przede wszystkim aktorzy. Dobór ról jest tutaj naprawdę trafiony a sama gra aktorska naprawdę nie pozwala narzekać. Jednie Sam Worthington pozostawia wątpliwości co do tego, czy Jake Sully początkowo faktycznie współpracuje z wojskiem czy jedynie przytakuje nie mając innego wyboru.
Zdecydowanie najlepszą kreacja jest tutaj Sigourney Weaver jako dr Grace Augustine. Bez względu czy kojarzyć ową aktorkę z Obcym czy Gorylami We mgle skojarzenie będzie właściwe, a jej naturalny wzrost świetnie wpasowuje się w rolę i charakter postaci. Dodatkowo pani doktor dysponuje także najlepiej dopasowanym (wizualnie) avatarem, przenoszącym jej grę aktorską jeszcze o jeden poziom wyżej.
O pozostałych można powiedzieć tyle, że pasują. W przypadku rodowitych Na'vi nieludzkie rysy twarzy są czytelne ale uniemożliwiają stwierdzenie w jakim stopniu za urok Neytiri odpowiadała Zoë Saldana, a w jakim specjaliści od grafiki komputerowej.
Co się zaś tyczy ścieżki dźwiękowej, to musze przyznać, że w trakcie filmu jest ona świetna i dopasowana. Problem zaczyna się dopiero gdy wysłuchać jej w domu bez zmieniających się przed oczami obrazów. Tam okazuje się, że oryginalność zanika a melodie zdają się nieco zbyt schematyczne. Nie jest to jednak w żadnym razie wina filmu a jedynie co najwyżej błędnie zebranego i wydanego soundtracku.
7) Savage
Ostatnimi czasy panuje na świecie dziwna moda interpretowania niemal wszystkiego co tylko możliwe. O ile jeszcze w przypadku Pianisty mogłem zrozumieć międzynarodowy charakter filmu to w przypadku Fantasy czy SF (w przypadku Avatara to w sumie Science-Fantasy) takie traktowanie jest mocno śmieszne. W szczególności zaś gdy na film oburzają się wszyscy od Marines przez Hindusów aż do Watykanu. Parafrazując jeden z cytatów filmu, nie sposób teraz rzucić patykiem, żeby kogoś nie obrazić.
Błędem byłoby jednak nazywanie Avatara płaską historyjka. Owszem sama fabuła nie należy do zbyt złożonych, jednak opowieść to nie tylko losy bohaterów ale i obserwacje, których dzięki nim dokonujemy. Film pełen jest więc nie tylko prostych i znanych archetypów ale także emocji i własnych przemyśleń. Nie ma tutaj naznaczonej jednoznacznej interpretacji więc mamy tutaj pełną swobodę myśli. Szczerze powiedziawszy takie rozwiązanie pasuje mi nawet bardziej. W kwestii głębszych refleksji Avatarowi najbliżej więc do długiego i pochłaniającego koncertu. Kiedy to człowiek odrywa się od otaczającej go rzeczywistości by spojrzeć na wiele spraw znacznie obiektywniej.

8 ) I see you...
Avatar to więc opowieść, która jak dobra Fantastyka, nie narzuca się ani nie znęca nad odbiorcą. Prostota i (na ile to możliwe) szczęśliwe zakończenie są dla widza tylko podróżą. Wędrówką poprzez nieznane i jednocześnie wewnętrznym wyciszeniem. Być może to dlatego Watykan nie jest zachwycony ową produkcją. Najwyraźniej bowiem Avatar jest modlitwą naszych czasów. Kino zaś miejscem w którym pragniemy zachować ciszę i chłonąć, dając tym samym odetchnąć i pozbierać się wielu rozrzuconym myślom oraz osiągnąć pewien wewnętrzny spokój tak trudny w dobie wszechobecnych telefonów komórkowych.
Na potwierdzenie powyższego stwierdzenia dodam, iż nieznany widzowi język Na'vi a także i jego pełne przenośni tłumaczenia zawierają w sobie wiele elementów mistycyzmu. Próba odczytywania nietłumaczonych fraz czy też samo "i see you" wydają się bowiem o wiele głębsze niż ich rozpoznawalne i schematyczne odpowiedniki.
Pozostaje mi jedynie zaznaczyć, że Avatar nie jest oczywiście produkcją idealną. Sęk oczywiście w tym, że w tak olbrzymiej produkcji nawet i geniusz (nie sugeruję przy tym geniuszu Camerona, choć nie odmawiam mu też talentu i wizji) to zbyt mało aby ogarnąć tak wielkie przedsięwzięcie, a geniusze się niestety nie sumują. Tak więc sądzę, iż trzymiesięczna historia Pandory pozostanie niedościgniona pod wieloma względami jeszcze długo.
Hail to the fiction...

Mateusz K

Bardzo, bardzo dobra recenzja. Oddaje wszystkie moje odczucia co do filmu Wink

.

Good job Pol... Arek!

fearon

I jestem w kropce, bo recka jest kompletna, a poza tym DW ma teraz na mnie taaakie haki, że nawet złego słowa pisnąć nie mogę. Wink

fearon

[link widoczny dla zalogowanych]

Razz

Mateusz K

Tja... Barry Trotter... Psia ich mać...

Ale spoko, każdego skażą, kto zarobił dużo kasy Razz

. Ciebie Tokjo też to kiedyś czeka Razz

Bambusek

Trotter to parodia, nie plagiat Wink

Jeżeli Strugacki nie chce procesu to sprawa zamknięta, jet jedynym, który mógłby pozwać.

fearon

Dragon_Warrior

Mateusz K

Możliwe

.
Ciekawe, ciekawe...

Dragon_Warrior

http://www.youtube.com/watch?v=4Yw49l6tIuk&feature=fvw
czyli da sie jednak lepiej niz u tej co ja Nina linkowala Wink

fearon

I jeszcze jedno pytanko - porównanko...
Było Avatar i Dystrykt 9, to teraz Avatar i Diuna. Podobne? Razz

Dragon_Warrior

nie - zupełnie nie
pytanie wrecz bez sensu ... juz z Władca Avatar ma chyba wiecej wspólnego ...

fearon

Może i bez sensu, ale w jednym z tekstów znalazłem porównanie do Diuny i tak chciałem wypytać. Wink

Grabarz

a czytales Diune? a jak nie to czemu nie? ;P

fearon

A czytałem. Razz

Alrauna

To co się głupio pytasz:P Może co najwyżej te wyższe stany świadomości można do tego tsaheylu albo drzewa porównać... no bo co jeszcze...?

fearon

Grabarz

jestes na budowlance tokjo?

jesli tak to : xD

fearon

Sheverish

Co masz do budowlańców Grabek? : D <pstryka kłykciami>

fearon

Spoko, spoko. Długo studiować budownictwa nie będę. Przy pierwszej lepszej okazji ucieknę do Wawy, studiować cokolwiek. Wink

Ech...

Marzenia...

Grabarz

czyli jednak jestes? Razz

bo ta "

" mowila mi ze nie jestes a chcialbys.

No to ja tu widze prosta zaleznosc ze klub fantastyki jest w zasadzie szkola wstepna dla przyszlych inzynierow budownictwa

Mateusz K

Albo dla Turystyki i Rekreacji Razz

Miałem nawet na wykładzie o konwentach fantasy/anime XD

fearon

Dragon_Warrior

[link widoczny dla zalogowanych]

Ninaziz

I stało się... Wink

[link widoczny dla zalogowanych]

Mateusz K

I dobrze

. Tylko na to czekałem. I tak już nigdy nie zapomnimy o Avatarze Razz

fearon

Niby wszyscy czytają basha, ale co mi tam:

<terlik>piękny film ten avatar
<terlik>wspaniała opowieść o idealnej rasie mającej cele i marzenia
<terlik>tylko te niebieskie dzikusy musiały wszystko zaprzepaścić

Pozdrawia klubowy hejter Avatara. Wink

fearon

http://www.youtube.com/watch?v=kXraSkgssFk&feature=popular

JOJO

[link widoczny dla zalogowanych]

fearon

Jakby znalazła się jakaś osoba, która monstera nie przegląda:
[link widoczny dla zalogowanych]

Dragon_Warrior

btw jeden czlowiek z gameloga napisał wrazenia z imaxa

fearon

[link widoczny dla zalogowanych]

Dragon_Warrior · Wysłany: Sob 23:45, 06 Mar 2010 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych] hyhy

Mateusz K · Wysłany: Nie 10:29, 07 Mar 2010 Temat postu:

A ja szczerzę Avatarowi życzę, żeby dostał oscary tylko w technicznych sprawach. Tak jakoś Razz

. Myślę, że takie rozwiązanie przysłuży się filmowi.

fearon · Wysłany: Nie 14:47, 07 Mar 2010 Temat postu:

Oj, oj... Ja się za to zastanawiam, dlaczego nie są sfrustrowani brakiem nominacji w tak ważnych kategoriach. jak film nieanglojęzyczny (tu: język na'vi), czy też najlepszy film animowany i dokumentalny. Toć to skandal!

Grabarz · Wysłany: Nie 19:20, 07 Mar 2010 Temat postu:

obejrzalem Avatara w piatek i powiem ze nie wiem gdzie tutaj byla poprawa efektow 3d. Chyba ze w IMAXie jest lepiej, ale to co bylo w zwyklym 3d nie rozni sie od tego co widzialem w Oszukac Przeznaczenie 4 czy Krwawe walentynki 3d (to polecam ;d).

A filmik fajny. Taki na 8/10. Bekarty bardziej bym widzial z oskarem.